Saliha Okur Gümrükçüoğlu
Evlat edinme ya da kimsesiz çocukların himâyesi konusu, psikolojik bir ihtiyaçtan öte sosyolojik bir vakıadır. Tarih boyunca savaş ve göçlerden en çok etkilenen kesim savunmasız durumdaki çocuklar olmuştur. Ailesini kaybetmiş bu çocukların himâyesi, sağlıklı bir toplum için elzemdir. Nitekim bu çocuklar doğru yönlendirilmedikleri takdirde hem suça yatkın hale gelmekte hem de çevrelerine ve kendilerine, onarılması güç zararlar verebilmektedir.
Kimsesiz çocukların gözetilmesi ve topluma kazandırılması, İslam ve Osmanlı geleneğinde de önemli yere sahiptir. Günümüz hukukundaki evlat edinme ile aynı hukuki şartları haiz olmasa da, tebennî uygulaması Osmanlı Devleti'nde mahkeme aracılığı ile gerçekleşen hukuki bir işlem idi.
Bu çalışma, Osmanlı'dan günümüze evlatlık kurumunu ve koruyucu aile yaklaşımını, dönemin mahkeme kayıtları ve çocuklar için belirlenen nafaka miktarlarını da kapsayan örneklerle ortaya koymaktadır.
(Önsözden)
 |
Evlatlık Kurumunun Tarihi Gelişimi |
|
Osmanlı Devleti'nde Evlatlık Kurumu ve Kimsesiz Çocukların Himayesi |
|
Günümüzde Evlatlık Kurumu ve Koruyucu Aile Uygulamaları |
